Het was ook te mooi om waar te zij: bacteriën op de maan. De Apollo 12 landde op 19 november 1969 in de Oceanus Procellarum, vlak bij de plek waar 2,5 jaar eerder de Surveyor 3 was geland. De astronauten Pete Conrad en Alan Bean haalde van deze onbemande maanlander een camera en namen die mee naar de aarde. Bij onderzoek bleken er bacteriën in de camera zaten. De consternatie was groot en woekert nog steeds voort op internet. Maar goed onderzoek heeft – veel later – uitgewezen dat de bacteriën afkomstig waren van de aardse onderzoekers van de camera. Ze vonden dus hun eigen vuil.

Er gebeurde overigens nog veel meer tijdens deze maanreis. Tijdens de lancering werd de raket 36 seconden na vertrek getroffen door de bliksem, waardoor enkele brandstof cellen uitgingen. Ook de maanlander raakte licht beschadigd. Voordat de derde trap de beslissende stoot naar de maan gaf werd daarom een extra rondje rond de aarde gemaakt om alles te testen.Tijdens de heenreis maak de de bemanning, naast Conrad en Bean de piloot van de Command and Service Modules Richard Gordon, een zonsverduistering mee. Niet door de maan, maar doordat ze in de schaduw van de aarde vlogen.

Stenen

Er werden twee wandelingen gemaakt om de oppervlak an de maan te bestuderen. er werden een aantal instrumenten neergezet  om seismische activiteit en zonnewind te meten en natuurlijk werd er naar de 163 meter verder staande oude maanlander gegaan. Vooral interessant om na te gaan hoe de diverse materialen het gehouden hadden in de extreme omstandigheden van de maan.  En het leverde natuurlijk een mooi plaatje op van twee maanlanders en een man. Voor Alan Bean was de reis de vervulling van een drroom, want hij had meer dan zes jaar moeten wachten op zijn eerste ruimtereis. Zijn zilveren astronauten spelt gooide hij in het maanstof, bij thuiskomst was er de gouden spelt voor astronauten die een ruimtevlucht hadden gemaakt

Er werd  34 kilo aan steen en maanstof meegenomen. Zo is er 3,3 miljard jaar oude basalt gevonden dat bv. ook op Hawaï is te vinden. De Apollo 12 was dan niet de eerste maanwandeling, het was wel de eerste wetenschappelijke maanexpeditie. De terugreis verliep rustig, maar de astronauten moeste wel weer in de quarantaine.